นัด : นายเคยเลี้ยงสัตว์บ้างป่าววะ

ออย : เคยอยู่นะแต่ตอนนี้ตายหมดและ

นัด : ตัวอะไรเหรอ

ออย : จิ้งจก

นัด : มันใช่สัตว์เลี้ยงที่ไหนฟระ!

ออย : ชั้นก็ไม่เข้าใจหรอกนะว่าทำไปมันตาย แต่ชั้นเลี้ยงไว้ในเครื่องซักผ้าอย่างดีเลยหล่ะ

นัด : มันใช่ที่เลี้ยงซะที่ไหนเล่า!

บอส : จิงๆชั้นเลี้ยงหมาตัวนึงนะ

ออย : เฮ้ยๆ ทำไมชั้นไม่เคยเห็นวะ

บอส : แต่มันก็ตายลงด้วยลูคิเมียละยะสุดท้าย เมื่อตอนที่ชั้น อายุ 20 ปี

นัด : นายพึ่ง 17 เองไม่ใช่รึไง

บอส : โอ้วว ทำไมมันน่าเศร้าอย่างนี้

ออย นัด : ไอ้ขี้โม้

เจน : อ่าว นัดสวัสดี

นัด : สวัสดีเจน ไม่เจอกันนาน เอาอะไรมาด้วยเหรอ

เจน : หมาหน่ะ

***ก็เห็นๆอยู่ว่าแมวชัดๆ***

เจน : ก็ชั้นตั้งชื่อ หมา ว่า แมว หนิจ๊ะ

นัด : เดี๋ยวๆ เจ้สับสนอะไรอยู่รึเปล่า?

เจน : ถ้าไม่ว่าอะไรชั้นขอฝากไว้ครู่เดียวนะจ๊ะ

นัด : ทำไมต้องวิ่งด้วยหล่ะ!

เจน : เดี๋ยวตอนเย็นมารับนะ

นัด : ไหนบอกครู่เดียวไงเจ้!

บอส : นัด แมวตัวนี้มันถอดหูได้ด้วยแหละ

นัด : เจ้าของไปไม่เท่าไหร่ แกก็ทำร้ายแมวเลยเหรอฟร้ะ!

บอส : ค่อยดูเหมือนแมวขึ้นมาหน่อยเนอะ

นัด : แมวที่ไหนเขาไม่มีหูกันห๊ะ!

ออย : ชั้นยังเห็นแมวไม่มีหูออกทีวีอยู่ทุกๆเช้าเลย

นัด : นั้นมันโดเรมอนเเฟร้ย มันมีจริงซะที่ไหนฟร๊ะ

ออย : เอาน่าแปะเทปไว้ที่เดิม แค่นี้ก็ดูไม่ออกแล้ว

นัด : ไหงทำไมแปะกลับหลังอย่างนั้นล่ะ!

บอส : อุยแมวหลุดมือ

นัด : แมวมันวิ่งไปแล้ววว!

แมว : เมี้ยว ๆๆๆๆๆๆ

นัด : แกพูดอะไรของแกไม่ทราบ ใครจะไปฟังเข้าใจกันฟร๊ะ

(แมวตัวนั้นเป็นแมวพิการไม่มีหู เจนเลยเอาหูแมวปลอมมาติดไว้)