เวลาก็ทุ่มกว่าๆแล้ว

ผมดันนึกขึ้นได้ว่าลืมสมุดที่ต้องทำการบ้านส่งพรุ่งนี้

เลยรีบกลับไปเอาเพราะบ้านอยู่แถวๆโรงเรียน

พอขึ้นไปที่อาคารก่อนถึงห้องปุ๊ป บาาดซบบบบบบบผมเจออออออ

พะพะพะ

ภารโรงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง ตกใจหมดนึกว่าใครว่ายืนอยู่ตรงนั้นน

เลยบอกลุงภารโรงว่าเดี๋ยวขอไปเอาสมุดการบ้านแพพนึง

พอเดินใกล้ถึงประตูห้องงงงก็เจอ

พะ พะ พะ

พะโล้   ไอ่หมาของภารโรงตกใจหมดอยู่ก็มานั่งอยู่ปากประตูห้องเรียน

พอเดินเข้าไปในห้องบรรยากาศเงียบมากเพราะไม่มีใครอยู่ เลยรีบเข้าไปหยิบสมุด 

พอหยิบเสร็จปุ๊ป ก็มีเสียง พรึ่บบบบบบบบบ

กรี๊ดดดดดดด  ผะ  ผะ  ผะ

ผ้าม่านนนตรงหน้าต่างปลิวเฉยๆ มีคนเปิดหน้าต่างทิ้งไว้ บานนึงลมเลยเข้าผ้าม่านเลยปลิว บัดซวบที่สุด

และแล้วสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่า  ผีก็โผล่มา อยู่หน้าห้องเรียนผม

ตัวอ้วน หยะแหยง เหมนเต่า ขากระเผก มือข้างซ้ายมันถือกระเป๋า ข้างขวามีดคัตเตอเอาไว้เหลาดินสอ

และตะโกนมาบอกผมอีกนะ ว่ากลับด้วยยย กาบบบบโ้ด้ยยยยยยยยยยยย

ไอ่ผีอ้วนบ้านี่อยู่ๆมันก็พรวดพราดมา  มันเดินควงคัตเตอร์เหวี่ยงแบบมั่วซั่วมาก 

แต่ว่าตอนนั้นผมขยับตัวไม่ได้......  ชิบหายล่ะ

ตอนนี้คงต้อง  Run+