REBRITH ARM KNIGHT SERIES
ภาคสีเขียวเเห่งการเยียวยา

เมคานิคดีไซน์ / โอปอ
เรื่อง/ZAK DELOVERY
ภาพ/

******************************************************************************************************************************************************

ถ้ากล่าวถึง รีบิร์ท หลายคนที่ทักผมมาก็จะถามว่าผมพิมพ์ชื่อเรื่องผิดหรอผมขอตอบว่าป่าวเลย  REBRITH (รีบิร์ท)คำนี้ ไม่ใช่  REBIRTH(รีเบิร์ท)ที่แปลว่าเกิดใหม่เเต่REBRITH คำนี้ไม่มีความหมายผมเเค่ต้องการให้พ้องรูปกับคำว่าเกิดใหม่เเละพ้องเสียง กับ"เเรปบิท"ที่เเปลว่ากระต่าย ที่ใช้กระต่ายเป็นธีมนั่นก็เพราะผมเกิดปีกระต่าย จนเกิดเป็นการ์ตูนหุ่นยนต์ทีี่มีหูเป็นกระต่าย

******************************************************************************************************************************************************

สำหรับรีบิร์ทภาคนี้ไม่ได้เกิดจากความคิดของผมเองเเต่เกิดจากความคิดของพี่ชายของผมคนหนึ่ง
ซึ่งก็คือพี่โอปอ ซึ่งปัจจุบันพี่เเกรับราชกาลทหารพร้อมกับเขียนการ์ตูนเป็นงานอดิเลกด้วยซึ่งเเรกเริ่ม
ของ รีบิทร์ทเรื่องนี้ สิ่งที่ถูกสร้างขึ้นมาก็คือภาพออกแบบอาร์ม หรือหุ่นที่ใช้ในเรื่อง ซึ่งตัวพี่โอปอได้บรรจง
สร้างสรรค์ขึ้นมา ซึ่งความจริงจะมีหลายตัว เเต่ตัวชูโรงตัวเเรกก็คือ กรีนไนท์ ซีโร่ เเละหลังจากที่ภาพออกแบบอาร์มถูกปล่อยมาสักพัก ทางผมก็รับหน้าที่เขียนบท เพื่อรอเขียนเป็นคอมมิคต่อไป

******************************************************************************************************************************************************

ภาพออกแบบ

ภาพด้านล่างคือผลงานออกแบบโดยพี่โอปอครับ

******************************************************************************************************************************************

N.E.0050

ณ ทัพของสหพันธ์ในเขตชายแดนประเทศรากุสต้า

พระเอกรำพึงรำพันกับตัวเองที่เดินอยู่ในฐานทัพของสหพันธ์ในเขตชายแดนประเทศรากุสต้า

“ผม นิวเฟร เดร ครับ มาประจำการที่ฐานแห่งนี้ในฐานะแพทย์ทหาร ในเขตนี้มักจะมีการสู้รบกันอย่างประปราย กับพวกคลั่งศาสนา พวกมันมักบุกโจมตีหมู่บ้านในละแวกใกล้เคียง ส่วนเหตุผลในการโจมตีนั้นพวกมันก็เอาแต่อ้างว่าเป็นผู้ปลดปล่อยบ้าบอ ชัดๆ  เหตุผลที่ผมเข้ามาเป็นหมอทหารนะหรือ จริง ๆ แล้วผมก็ไม่ได้อยากจะเป็นทหารเท่าไหร่หรอก อยากเป็นหมอมากกว่า แต่ทางบ้านอยากให้ผมเป็นทหารผมก็ไม่อยากขัดใจ ก็เลยมาเป็นหมอทหารซะเลย และอีกเหตุผลหนึ่งคือผมไม่อยากฆ่าใครด้วย”

เดรเดินผ่านทหารกลุ่มหนึ่ง ทหารกลุ่มนั้นก็กล่าวทัก

“สวัดดีครับคุณหมอขอบคุณเรื่องเมื่อวานมากนะครับ”

เดร กล่าวตอบ “ไม่เป็นไรครับมันเป็นหน้าที่” พร้อมกับนึกในใจ ว่าถ้าไปอยู่แนวหน้าจะมีใครขอบคุณผมแบบนี้ไหมนะ อย่างเช่นขอบคุณมากครับที่ฆ่าผม อะไรแบบนี้ อิอิ”

เดรเดินไปจนถึงเตนท์พยาบาลที่เขาทำงานอยู่ทันใดนั้นก็มีพยาบาลออกมาบอกกับเขาว่า

“หมอค่ะ คนไข้ต้องรับการผ่าตัดด่วนคะ”

เดรตอบไปว่า “แมรี่ คุณเตรียมห้องได้เลยนะผมจะไปเดี๋ยวนี้ล่ะ”

“เฮ้อ” เดรนั่งถอนหายใจข้างเตียงคนไข้ที่เพิ่งผ่าตัดเสร็จ พร้อมกับพูดว่า “ผู้พันนี่ชอบอะไรเสี่ยงๆจังนะครับนี่หนที่เท่าไหร่แล้วเนี้ยะ

ผุ้พันที่นอนอยู่บนเตียงคือ พันโท พัลกัส ซีเนม ผู้พันจอมลุยที่ทุกคนในฐานรู้จักกัน

ซีเนมกล่าวตอบ “ผมก็ทำสิ่งที่ผมพอจะทำได้เท่านั้นเองชาวบ้านพวกนั้นถ้าเป็นไปได้ผมก็ไม่อยากจะให้เขามาหาหมอหรอกครับ5555555”

เดรกล่าวตอบพร้อมกับตบไปที่แผลที่เพิ่งผ่าตัดเสร็จของ ซีเนม “แหมผู้พันจะตายอยู่แล้วยังจะมีอารมขันได้อีกนะครับ”

“จ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกหมอออ อออออทำบ้าอะไรเนี้ยะ” ซีเนมร้องด้วยความเจ็บเพราะโดนตบที่แผล

เดรเดินออกจากเตนท์ไปที่แมรี “แมรี่เย็นนี้ไม่มีเวรใช่ป่าว ไปกินข้าวกับผมที่ในหมู่บ้านนะ”

แมรี่ “หมอจะชวนชั้นเดทหรอค่ะ “

เดร “ไม่ใช่นะ........ คือ .......ว่า แบบ .........อะไรว้า ........เออ”

แมรี่ “ขอโทษด้วยนะคะหมอวันนี้คู่หมั่นชั้นเขามาเยี่ยมชั้นค่ะชั้นมีนัดกับเขาแล้ว”

เดร “อา หรอครับ”

เดรเดินกลับมาที่พักแบบหดหู่สุดๆ-*-

เวลา 18.30 น.

เสียงหวอเตือนภัยดังขึ้นภายในฐาน เดรสะดุ้งตื่นขึ้นมา พร้อมกับวิ่งไปดูทางที่เป็นฐาน

เดรอุทาน “อะไรนะ”

ท้องฟ้าทางฝั่งฐานทัพกำลังเป็นสีแดงเดรก็ได้วิ่งไปดูก็พบว่ากลุ่มคลั่งศาสนากำลังโรมตีฐานทัพแห่งนี้

“แมรี่ แมรี่ล่ะ”เดรเอ่ยชื่อแมรี่ด้วยความสับสนแล้วเขาก็พบคนที่วิ่งออกมาที่กองเพลิง

เดรก็กล่าวหาคนคนนั้น “แมรี่หรอ อะไม่ใช่แมรี่นี่ ผู้พัน”

ซีเนมกล่าวขึ้นว่า “หมอแมรี่ตายแล้ว”

เดร “หา ! แล้วคนเจ็บล่ะ พาคนเจ็บไปที่เต็นท์พยาบาลซิผู้พันก็ไปด้วยเร้วเข้า!!”

ซีเนม “หมอเตนท์พยาบาลไม่มีแล้วหละโดนทำลายหมดแล้ว คนเจ็บที่อยู่ในเต็นท์ก็มีผมรอดมาแค่คนเดียว”

เดร “หา”

เดรช็อคมากกับสิ่งที่กำลังเกิด

ซีเนม “ตอนนี้ทุกคนตายหมดแล้ว อาร์มทุกเครื่องก็โดนทำลายหมดแล้วตอนนี้มีเหลือแค่หมอกับผมเท่านั้นและในโรงเก็บก็เหลืออาร์มอยู่อีกเครื่องหนึ่ง หมอต้องเป็นคนขับมันเท่านั้น”

เดร “จะบ้าหรอ!! รบผมก็ไม่เคยรบยิงปืนยังไม่เป็นเลยแค่ขับจักยานผมยังทำไม่ได้เลยแล้วผู้พันเอาอะไรมาพูด

แล้วผู้พันเอาอะไรมาพูด แล้วทำไมผู้พันไม่ขับเองหละถ้าเป็นผู้พันต้องทำได้แน่ ๆ ”

ซีเนม “ถ้าทำได้ชั้นทำไปแล้วหละ!! อาร์มตัวนั้นนะมันมีระบบพิเศษผู้ที่จะบังคับมันได้คือผู้ที่มีกายเนื้อ 100%เท่านั้น หมอก็น่าจะรู้ดีกว่าใครว่ากว่าครึ่งของร่างกายผมเป็นเครื่องจักร”

เดร “แต่ผมไม่อยากฆ่าคนนี่”

อาร์มของกลุ่มคลั่งศาสนาก็ยิงมาทางเดรกับทางซีเนม บริเวณนั้นระเบิดขึ้นเมื่อควันจางลงก็พบร่างซีเนมที่กำลังบังเดรเอาไว้แต่เขาก็ใกล้จะหมดลมแล้ว

ซีเนม “ไม่หมอ หมอไม่ต้องฆ่าใคร หมอก็ทำในสิ่งที่หมอทำได้ แต่ถ้าหมอไม่ทำก็จะมีคนอีกมากที่ต้องตาย”หลังจากพูดจบซีเนมสิ้นลม

เดร “ขี้โกง ขี้โกงชัดๆ บังคับกันนี่ ไอผู้พันบ้าตื่นสิโว้ยยยยย”

เดรก็วิ่งมาที่โกดังที่ยังเหลือเขาก็ได้พบกับ อาร์มสีเขียวที่เก็บไว้ และเดรก็ไม่รอรี รีบขึ้นไปขับทันที

ชั้นจะไม่ฆ่าใครและจะไม่มีใครตายอีก เดร กล่าวขึ้นในขณะที่จอมอนิเตอร์ปรากฏของระบบปฏิบัติการที่ชื่อว่า REBRITH ขึ้นมา  เดร ก็ขับอาร์มตัวนั้นออกไปสกัดกลุ่มคลั่งศาสนาที่กำลังจะเข้าไปในหมู่บ้าน

เดร “ทำตามคู่มือก็พอสินะ หา 30 เครื่อง บ้าเอ้ย ชั้นเพิ่งรบครั้งแรกนะ”

เดรพุ่งเข้าใส่กองทัพอาร์มที่อยู่ตรงหน้าและเขาก็ไล่จัดการไปทีละเครื่องโดยไม่เล็งที่ห้องคนขับ จนมาเจอกับ

เครื้องสุดท้ายที่รูปร่างต่างไปจากปกติ  เดร ก็เข้าไปตะลุมบอนกับเจ้าตัวนั้น หลังจากที่เดรได้เปรียบในเชิง(มันไปเอาที่ไหนมาได้เปรียบฟะ-*-) จนทำลายแขนขาของอาร์มเครื่องนั้นไปจนหมดเขาก็จะทำการโจมตีใส่ห้องคนขับเพราะความแค้นสุดขีดแต่เขาก็ยั้งมือ หลังสงครามสิ้นสุด ณ  บริเวณนั้นเต็มไปด้วยซากอาร์ม แต่ตรงกลางสนามรบมีอามสีเขียว จอดอยู่ และมีเต็นท์กางอยู่ในเต็นท์เต็มไปด้วยนักบินของกลุ่มคลั่งศาสนา ที่บาดเจ็บเล็กๆน้อยๆ และผู้ที่รักษาพวกเขา ก็ คือเดร

หนึ่งในนักบินกล่าว “นายทำแบบนี้ทำไมนายไม่แค้นพวกเราหรอ”

เดร “ชั้นก็ทำในสิ่งที่ชั้นทำได้ ก็เท่านั้นแหละ ถ้าเป็นไปได้ผมก็ไม่อยากจะให้มีใครมาหาผมหรอก อิอิ”

นักบิน “หา อะ55555+ บ้าแน่ๆ นายมันบ้า”

เดร “แล้วไอบ้าที่ไหนทำแผลให้นายล่ะ”

ผมก็แค่ทำในสิ่งที่ผมทำได้เท่านั้น

Processing...x

จบ