โฟ๊ตได้ถามสองคนนั้นว่าทำไมถึงได้ทะเลาะกัน ทั้งสองคนตอบมาว่า[(เบน)ก็ยัยนี่มันเป็นผู้หญิงที่ไม่รู้จักบุญคุณ เมื่อสามวันก่อนชั้นช่วยยัยนี่เอาไว้][(เม)หา~นายเข้ามาเกะกะชั้นเองนิ แค่ชั้นคนเดียวก็จัดการไอ้พวกนั้นสบายๆอยู่แล้ว][(เบน)หา~พูดเรื่องอะไรของเธอตอนนั้นชั้นก็เห็นอยู่ชัดๆว่าเธอตัวสั่นหงึกๆอยู่ชั้นก็เลยเข้าไปช่วยไงละ][(เม)ชั้นกลัวที่ไหนชั้น-สั่นสู้อยู่ต่างหาก][(เบน)แถได้หน้าไม่อายเลยยัยบ้าเอ้ย][(เม)แถบ้าบออะไรยะอย่าลืมสิว่านายเคยชกหน้าชั้นด้วยไม่ใช่หรือไง][(เบน)ไอ้นั้นชั้นไม่ได้ชกแต่เธอต่างหากที่มาชกหน้าชั้น ชั้นไม่รู้หรอกว่าเธอเกลียดอะไรชั้นแต่เธอทำนี้มันไม่เกินไปหน่อยหรือไง!!][(เม)ชั้นก็ไม่เคยเกลียดอะไรนายหรอกแต่นายทำตัวน่าโมโหเองนี่!!!][(เบน)ว่าไงนะ!!!!][(โฟ๊ต)ถ้าหากพวกแกไม่หยุดทะเลาะกันชั้นจะเขกกระบาลกันทั้งคู่เลยนะ][(เบน/เม)ขอโทษคะ/ครับ] ชั้นได้ถามโฟ๊ตว่าเราจะไปลอยกระทงกันตรงไหน โฟ๊ตก็ตอบมาว่าเราจะไปลอยกันที่แม่น้ำกัน

ชั้นจึงได้เอากระทงที่เอามาไปที่แม่น้ำกันและเบนก็พูดออกมาว่า (ชั้นไปลอยกระทงตรงนั่นดีกว่านะเพราะชั้นรู้สึกว่ามีใครแถวนี้ไม่อยากให้ชั้นอยู่ไกล้ๆ)[(เม)ชั้นก็เหมือนกันแหละน่าเชอะ]

เอะ?เป็นอะไรกันอิกละเนี่ยสองคนนี้ และตอนนี้ชั้นกับโฟ๊ต ก็อยู่ด้วยกันสองคน ชั้น~รู้สึก~เขินชมัด และตอนนั้นโฟ๊ตพูดออกมาว่ากระทงของเขาโดนเยียบเละไปแล้ว เอ๋!ได้ไง [(โฟ๊ต)ก็ไม่เห็นต้องถามเลยก็เพราะสองคนนั้นนี่แหละ]เอ๋~แล้วกันแล้วจะทำไงดี[(โฟ๊ต)งั้นชั้นเออ~ชั้นขอลอยกระทงกับเธอ~ได้ไหม] หือ!!!!![(เสียงในใจของ เคโอโกะ)ดะ-เดี๋ยวสินี่หรือว่า อย่างที่เมเคยเล่าให้ฟัง ถ้าชายหญิงมาลอยกระทงร่วมกันละก็~~~อ้าย!!!~~~~~ตะ..ตั้งสติเอาไว้ก่อนโฟ๊ตก็แค่ขอลอยกระทงกับเราแค่นั่นเองนะ~ตะ...ต้องตอบเอาะๆๆออกไป]ดะได้สิ[(โฟ๊ต)ขอบคุณนะเคโอโกะ แต่ว่าเธอ เป็นอะไรหรือเปล่าสีหน้าดูไม่ดีเลยนะ ไม่สบายหรือเปร่า][(เสียงในใจของ เคโอโกะ)ตาบ้า!!~ที่ชั้นหน้าแดงก็เพราะนายนั่นแหละ][(โฟ๊ต)งั้นเราไปกันเทอะ]เอ๋!?โฟ๊ตได้จูงมือชั้นไปที่แม่น้ำและเราก็เห็นกระทงที่ลอยน้ำอยู่อย่างสวยงาม ว้าวสวยสุดๆเลยจากนั้นพวกเราก็เอากระทงมาลอยกัน กระทงที่ชั้นทำกำลังลอยออกไปเรื่อยๆ แล้วชั้น~ก็ได้บอกความในใจขอบชั้นที่มีต่อโฟ๊ตมาตลอดเอาละ(โฟ๊ต ชั้นขอบคุณนายมากเลยนะที่ช่วยเหลือชั้นตลอด เวลาที่ชั้นมีแผลตามตัวนายก็ช่วยรักษาให้ แถมยังทำข้าวต้มอร่อยๆให้กิน และยังเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของเลยละนะ ถึงแม้จะทำเกินกว่าเหตุไปบ้าง แต่นายก็เป็นคนดีมากๆเลย และชั้น~~~ระ...ระ...ระ...รัก~...ชั้นรักนายนะโฟ๊ต!! รักมากเลย~~)([โฟ๊ต]•••) ([เสียงในใจของเคโอโกะ]พะ...พูดออกไปแล้ว คำที่เราอยากพูดกับโฟ๊ต~ ทำตัวไม่ถูกแล้วเรา)([โฟ๊ต]ชั้นก็...ชอบเธอเหมือนกัน)([เสียงในใจของเคโอโกะ]!!!!!!!!!!!!! เรื่องจริงเหรอเนี่ย นี่ไม่ได้ฝันไปใช่มั้ย โฟ๊ตชอบเราจริงๆเหรอ ชั้นทำตัวไม่ถูกแล้ว)([โฟ๊ต]แต่ว่าชั้น คงเป็นแฟนกับเธอไม่ได้หลอก เพราะชั้นมันเป็นคนที่ห่วยแตกคุมความโกรธจัดของตัวเองยังไม่ได้เลย และชั้นก็ไม่มีเงินมากพอที่จะดูแลเธอได้เลยละนะ)([เคโอโกะ]ไม่หรอกเรื่องเงินชั้นไม่มีปันหาเลยนะ และเรื่องความโกรธของเธอชั้นรับได้)

([โฟ๊ต]ขอบคุณนะแต่ชั้นว่าพ่อแม่เธอคงไม่เห็นด้วยแน่เลยที่จะให้คนไม่ได้เรื่องอย่างชั้นมาเป็นแฟนกับเธอ)([เคโอโกะ]•••เธอมากับชั้นหน่อยได้ไหม)([โฟ๊ต]ได้สิ)ชั้นได้พาโฟ๊ตมาด้วยกันกับชั้น สถานที่ที่ชั้นพาเขามานั้นคือ สู่ศาลหลังวัด ที่ชั้นพาเขามาก็เพราะว่าจะให้เขามาเจอกันกับแม่ของชั้นที่ตายไปแล้วมาเจอกัน แม่ของชั้นตายเพราะอุบัติเหตุทางรถยนต์ แล้วเหลือแค่ชั้นคนเดียว โฟ๊ตได้ทำการว่ายโรงศพแม่ของชั้นและก็พูดออกมาว่า(เธอคงจะมีชีวิตที่ไม่ต่างกับชั้นเลยซักนิด เจอเรื่องแย่ๆมาจนถึงตอนนี้ ชั้นเกิดมาก็ไม่รู้จะทำอะไรในหัวชั้นก็ขาวโพลไปหมด ชั้นใช่เวลาค่อนข้างนานกว่าจะเข้าใจตัวเอง ชีวิตชั้นมันไม่ได้ห่วยเพราะชั้นได้พบกับคนมากมายรวมถึงเธอด้วยไงละ เธอคือคนที่สำคัญที่สุดของชั้นเลยละ ชั้นรักเธอนะ เคโอโกะ)หลังจากที่ชั้นได้ฟังในสิงที่โฟ๊ตพูดออกมา ชั้นก็รู้สึก...ดีมากๆเลยละ ชั้นก็รักนายนะโฟ๊ตหลังจากนั้นเราก็คบกันเป็นแฟน

(ติดตามตอนต่อไป)