[รีวิว+สปอย] Koi wa Ameagari no You ni (After the Rain)
วันที่โพสต์: 06/06/2020

ทาจิบานะ อากิระ นักเรียนหญิงมัธยมปลายอายุ 17 ปี อดีตเคยเป็นนักวิ่งอยู่ในชมรมกรีฑา 
ทำงานพาร์ทไทม์ในร้านอาหาร เธอกำลังตกหลุมรักต่อผู้จัดการ คือ คอนโด มาซามิ

คอนโด มาซามิ ผู้จัดการร้านอาหาร วัย 45 ปี หย่าร้างกับภรรยา มีลูกชายชื่อ ยูโตะ
ความฝันของเขาคือการเป็นนักเขียนเหมือนกับเพื่อนของเขา

_________________________________________________________________________________

ก่อนดูเรื่องอนิเมะนี้ ตอนแรกคิดว่าจะเป็นแนวโรแมนติกแบบทั่วไป แต่พอได้ดูจริงๆเรื่องนี้ออกไปทางแนวดราม่าซะมากกว่า แล้วในเรื่องจะพูดถึง
ความฝันของ"คอนโด"ที่อยากเป็นนักเขียน เขาใช้เวลากับการเขียนนิยายมากไปจนไม่สนใจคนรอบตัว ภรรยาจึงขอหย่า หลังจากวันนั้น"คอนโด"จึงหยุดเขียนนิยายไป
ส่วน"ทาจิบานะ"นั้นเคยเป็นนักวิ่งอยู่ในชมรมกรีฑากับเพื่อนของเธอ แต่เนื่องจากอาการบาดเจ็บที่ข้อเท้าหลัง ทำให้เธอตัดสินใจลาออกจากชมรม และยังทำให้เพื่อนของเธอไม่พอใจมาก กลายเป็นว่า"ทาจิบานะ"กับเพื่อนต้องตีตัวออกห่างกัน  โดยทั้ง"คอนโด"กับ"ทาจิบานะ" เหมือนเป็นเพื่อนที่คอยให้คำปรึกษา และให้กำลังใจซึ่งกันและกัน ทำให้ชีวิตของทั้งสองคนดีขึ้นจนกลับไปทำตามความฝันของตัวเอง  ตอนจบนั้น"คอนโด"ได้กลับมาเขียนนิยายอีกครั้ง ส่วน"ทาจิบานะ" ได้คืนดีกับเพื่อน อ้าว! แล้วความสัมพันธ์ระหว่าง"คอนโด"กับ"ทาจิบานะ"ล่ะ ทั้งสองฝ่ายคงสถานะแค่"เพื่อน"เท่านั้น ในความคิดของเรา เราคิดว่า"คอนโด"เองก็ชอบ"ทาจิบานะ"นะ แต่เนื่องด้วยอายุที่แตกต่างกัน และมุมมองของสังคม

ประเภท: รีวิว

บล็อกที่น่าจะชอบ

10/02/2017
[เรื่องของมือ] นะฮะเป็นมุมมองของ มือ ในตัวละครแต่ละประเภท.คำเตือน : บล็อคนี้ มีสารละเหยประกอบอยู่พอสมควร โปรดประคองสติ ตลอดการอ่านเพื่อความเข้าใจก็ไม่ค่อยจะมีสาระเหมือนเคยนะฮะ....(ฮา)***ไม่แนะนำให้วาดตามนะครับ เดี๋ยวจะเสียเอกลักษณ์ ของแต่ละคนไป ลองหาสไตล์
09/03/2016
จากที่ได้เขียนการ์ตูนสี เรื่อง Pulse ส่งประกวดกับทางเวบการ์ตูนLezhin comics ซึ่งได้ประกาศผลออกมาแล้ว ได้รางวัลที่สามค่ะ และมีโอกาสได้เขียนต่อให้กับทางนั้น ฝากรบกวนตืดตามผลงานด้วยนะค้าสามารถติดตามอ่านได้ที่เวบนี้ค่ะhttp://www.lezhin.com/comic/2nd_manhwakin
11/04/2016
เขียนบล็อกที่ Ookbee สวัสดีครับ ผมชื่อแบงค์นะ บางคนก็รู้จักผมในชื่อ webang111 เข้าเรื่องเลยละกันนะ วันนี้ถ่ายตอนลงสีน้ำมาแชร์ เรียกว่าแชร์ละกัน ไม่ได้สอนนะ ความสนุกมันอยู่ตรงที่เราต้องทำความคุ้นเคยกับอุปกรณ์(กระดาษ)นี้หล่ะ เปลี่ยนทีก็ต้องปรับกันที หากเกล
14/11/2017
ตอนเด็กๆหลายคนก็ต้องเคยคิดนู่นคิดนี้ จินตนาการบรรเจิดถึงระดับที่ว่าสิ่งที่อยู่ในหัวยิ่งใหญ่อลังการ แล้วก็ต้องถ่ายทอดมันออกมาเป็นภาพวาด (คิดถึงสีเทียนจังเลยแฮะ) อาจจะออกมาสวยงามบ้าง ดูเป็นงานเด็กๆบ้าง แต่ถ้ามีมือโปรมาช่วยสานต่อจินตนาการให้แบบจัดเต็มล่ะ?
ส่ง
ความคิดเห็น ()