คุณลุงอินุยาชิกิป่วยเป็นมะเร็งและจะมีชีวิตอยู่ได้อีกไม่นาน ดูแลครอบครัวของตัวเองได้ไม่ดีพอ เขารู้ตัวดีว่าตัวเองไม่เอาไหนเลย แต่แล้ววันหนึ่งเขาและเด็ก ม.ปลาย แปลกหน้าก็ได้รับพลังอะไรบางอย่าง ร่างกายของพวกเขากลายเป็นไซบอร์กที่สามารถช่วยเหลือคนอื่นหรือทำลายล้างสิ่งรอบตัวให้พินาศ ทำให้ชีวิตของทั้งคู่เปลี่ยนไปคนละทาง เมื่อคนหนึ่งเลือกที่จะช่วยชีวิตผู้คนให้มากที่สุด ส่วนอีกคนกลับเลือกที่จะพรากชีวิตอย่างไร้ความปราณี เด็ก ม.ปลาย คนนั้นคือ “ชิชิกามิ ฮิโระ” ภายนอกเขาดูเงียบขรึม ไม่ค่อยได้พูดคุยกับใครมากนัก เขามีปมบางอย่างในใจที่ทำให้เขาหันมาฆ่าคนบริสุทธิ์ ในขณะที่คุณลุงพยายามช่วยคนมากมายให้หายป่วยและกลับมาแข็งแรงอีกครั้ง จนได้รับฉายาว่า “ผู้สร้างปาฏิหาริย์” คุณลุงจะสามารถช่วยเหลือทุกคนและหยุดยั้งไม่ให้ฮิโระก่อการร้ายได้รึเปล่า? คุณลุงอินุยาชิกิจะเป็นวีรบุรุษและปกป้องครอบครัวของเขาได้มั้ย? เรียกว่าทั้งสองคนมีพลังที่เหมือนกัน แต่ใช้กันไปคนละทางเลยทีเดียว

เรื่องนี้เคยมีอนิเมะมาก่อน ซึ่งแน่นอนว่าในการ์ตูนมีเวลาเล่าเรื่องต่างๆเยอะกว่า แอดเลยรึสึกว่าอนิเมะขยี้ได้สุดกว่าในหนังพอสมควร เนื้อเรื่องหลายๆจุดก็ไม่เหมือนในการ์ตูนซะทีเดียว (บางอย่างก็เปลี่ยนไปเลย หรือมีอะไรเพิ่มเข้ามา) เช่นในเมะจะโฟกัสเรื่องของฮิโระที่เป็นตัวร้ายของเรื่องมากกว่านี้ แต่ในหนังจะแสดงให้เห็นทั้งด้านของคุณลุงและฮิโระ
การดำเนินเรื่องยังมีความหละหลวมบ้าง ปมต่างๆที่ใส่เข้ามายังบีบคั้นให้เราคล้อยตามได้ไม่เต็มที่ กลับบางจุดที่ควรจะดราม่าได้ เรากลับไม่ค่อยรู้สึกอินเท่าที่มันควรจะเป็นเลย ในอนิเมะมีเรื่องให้ดึงมาเล่นเยอะ แต่ในเมื่อเลือกแล้วว่าจะเอาจุดนี้มาเล่นนะ ก็น่าจะไปให้สุดกว่านี้ 

มุมกล้องบางมุมสวยดี เห็นแล้วนึกถึงภาพคอนเซ็ปต์อาร์ตเลย ภาพค่อนข้างดี เอฟเฟ็คก็ถือว่าทำได้สวยในเกณฑ์หนัง Live-Action ของญี่ปุ่น ถึงแม้จะมีบางฉากที่มุมกล้องกับนักแสดงไม่ไปด้วยกันมันเลยดูแปลกๆไม่ก็ตลกบ้างก็เถอะ นักแสดงบางคนก็เล่นเยอะเกินไป หรือบางฉากที่ต้องร้องไห้ก็ออกมาดูตลกซะงั้น แต่เรื่องนี้เอฟเฟ็คเยอะจริง ได้เห็นหลายฉากเลย เพราะทั้งร่างของลุงและฮิโระเป็นไซบอร์ก แล้วทำออกมาโอเคด้วยนะ รอบที่แอดไปดูเป็นเสียงญี่ปุ่นซับไทย โดยรวมแปลดีแล้ว แต่บางช่วงก็รู้สึกว่าใช้คำอื่นน่าจะดึงอารมณ์และทำให้คนดูอินได้มากกว่านี้ 

อีกอย่างหนึ่งที่ดีงามมากๆในเรื่องนี้ คือตัวละคร “ฮิโระ” ที่แสดงโดย ซาโต้ ทาเครุ (เคยเล่น Live-Action เรื่อง Ajin: Demi-Human, Bakuman แล้วก็ซามูไรพเนจรด้วยนะเออ) เขาเป็นคนที่เดาไม่ได้เลยว่ามีอะไรอยู่ในใจ ตอนนี้คิดยังไงกันแน่ สิ่งรอบตัวทำร้ายเขา หรือเขาทำร้ายคนอื่น? อะไรคือเหตุผลที่ฮิโระเลือกเดินเส้นทางสายนี้กันแน่ 
ที่สำคัญคือซาโต้งานดีมากค่ะ ละสายตาจากเขาไม่ได้เลย ปากเป็นกระจับสวยมา เล่นได้ดูเย็นชามาก เข้ากับบทตัวร้ายมากกก เอะอะก็เสื้อขาดเพราะความเป็นไซบอร์กมันทำให้ร่างกายมีพร็อบงอกออกมา เสื้อผ้าก็เลยต้องหลีกทางขาดๆไปซะ หุ่นซาโต้คือดีมาก ปกติเวลาดู Live Action ฝั่งญี่ปุ่น ตัวละครจะไม่ค่อยบึกบึน แต่ซาโต้มีกล้ามหน้าท้องค่ะทุกคนนน ไม่บักเหมือนธอร์หือกัปตันอเมริกา แต่หุ่นดีอ่ะ โอ๊ยยยย คุ้มแล้ว แอดโดนตกไปแล้วค่ะ 55555

ตอนนี้ทาเครุมีหนังอีกเรื่องนะที่เข้าไทย ไปติดตามเขาได้ใน “The 8-Years Engagement บันทึกน้ำตารัก 8 ปี” กันนะ งานน้ำตาไหลต้องมา

สรุปแล้วไปดูแอคชัน ดูเอฟเฟ็คและตามติดชีวิตพังๆของฮิโระก็ถือว่าคุ้มอยู่ 

แท้จริงแล้วอะไรกันแน่คือความเป็นมนุษย์ เมื่อร่างกายเปลี่ยนไปอีกต่อไป มันเป็นไปไม่ได้เลยหรอที่เราจะยังมีความเป็นคนหลงเหลืออยู่ แล้ววันหนึ่งหากคนที่เคยถูกรังแกไม่อยากอดทนอีกต่อไป มันเป็นความผิดใครกันแน่ที่ทำให้เขาเลือกเส้นทางที่โหดร้าย ใครจะไปรู้ว่าคำพูดที่ไม่ได้คิดและการกระทำเล็กๆที่เรามองว่าเป็นแค่เรื่องตลกอย่างรู้เท่าไม่ถึงการณ์ มันอาจหมายถึงชีวิตของคนๆหนึ่งเลยก็ได้ 
ทำไมเราถึงต้องรู้สึกแย่เมื่อเห็นคนตาย ทั้งที่เราก็รู้อยู่แก่ใจว่าในทุกๆวันต้องมีคนเสียชีวิตอยู่ทั่วโลก แต่ถ้าเราสามารถช่วยพวกเขาไว้ได้ เราจะทำเพื่อคนแปลกหน้าได้รึเปล่า?

อะแถมเบื้องหลังให้ดู จะได้เห็นความอลังการของ CG ในเรื่องนี้ (แอบฮาฉากที่ต้องบินแบบยังไม่ใส่ CG แล้วมีคนจับขาให้ลอยอะ 55555)

ขอบคุณภาพ GIF จาก https://risablacktiger.tumblr.com