นานมาแล้ว ผมเคยชอบ สาวคนนึง ตอนนั้นผมอายุ 20ต้นๆ เค้าน่าจะ 17-18

ช่วงนั้นผมทำงานไหม่ๆ เค้าก็มาซักผ้าแถวหน้าร้าน

 ผมก็แอบมอง เค้าประจำ แต่คือคิดในใจสวยขนาดนี้ เค้า คงมีแฟนไปแล้วมั้ง

เวลาก็ผ่านไปหลาย ปี  กลับมาอีกทีก็เห็นเค้าอุ้มลูกมา เราก็เริ่ม รู้สึกเฉยๆ กับสิ่งที่ผ่านไป

ผมเวลาเริ่มผ่านไปเราก็ได้ ทักทายกัน   มีอยู่วันนึงเธอทักมาบอก ว่า  เธอรู้สึกชอบเราขึ้นมาจริงๆ

เราก็ไม่รู้จะทำไง ก็เลยบอกไปว่าเคยแอบชอบเหมือนกัน เธอก็เขิลใหญ่

แต่เราก็คิดอยู่ ว่าเค้าอาจจะเหงา แฟนเค้ากลับดึกๆ อาจจะต้องการคนคุยแก้เหงามั้ง

พอนานๆเข้าเค้าเริ่ม จะ มา ส่งคำหวานให้ เริ่มอยากให้เราไปเที่ยวกับเค้า คือเราคิดในใจ แย่ละสิ มันคงจะเกินเลย

ไป มั้ง  ผมก็เริ่มทำเฉยฉากับเธอ เพราะ รู้ว่ามันคงเกินขอบเขตไปกว่านี้ไม่ได้ ละมั้ง   มีวันนึงเค้าทักมาว่าคิดกับเค้าอย่างไร

เลยตอบกลับไปว่าแบบน้อง สาว  เธอก็เริมเข้าใจในสิ่งที่เรา ต้องการจะบอก  วันนี้ เธออาจจะเสียใจ แต่ก็ดีกว่า ต้องให้มันไปในทางที่ผิด

ส่วนตัวผมเคยมีประสบการแบบนี้มาก่อน เลยไม่อยากให้ซ้ำรอยเลยเล่าให้เธอฟัง ตัวเธอก็เคยมีประสบการแบบนี้เหมือนกัน  ต่างคงต่าง ตกลงกันว่าจะกลับมาเป็นแบบเดิม

เส้นทางที่ควรจะเป็น   รู้ไหม ความรักไม่จำเป็นต้องเป็นเจ้าของ ไม่จำเป็นต้องไปแย่งชืง ถ้าเค้าาคือคู่ของคุณจริงๆสักวันเค้าก็จะมาร่วมทางกับคุณ แต่ถ้า เค้ามีครอบครัว หรือมีแฟนแล้ว เราควรจะถอยออกมา เพื่อให้ มีความสุขทั้งสองฝ่าย ดีกว่า จะทำให้คนนึงเสียใจ ไปตลอดการ ขอบคุณครับ